Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Haeret in salebra. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quippe: habes enim a rhetoribus; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Cur iustitia laudatur?

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Hoc est non dividere, sed frangere. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. An nisi populari fama? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;